Soms lees je een zin in een boek waardoor opeens het licht aangaat.
In de roman Grand Hotel Europa trekt hoofdpersoon Ilja zich met een gebroken hart terug in een merkwaardig hotel.
Je leest over de stormachtige relatie met Clio, zijn muze, hoe die op de klippen liep en hoe hij daarna mijmert in het hotel, en met de buitenissige hotelgasten dineert en converseert.
De auteur Ilja Leonard Pfeiffer is inwoner van Genua en hij schreef een krullerig boek.
Zoals recensent Addie Schulte het zegt: “Zijn zinnen zijn barokke bouwwerken, waarin geen hoekje onversierd is gebleven.”
In de auto onderweg naar Italie had ik de Storytel-versie van het boek op mijn oortjes en de verteller sprak een zin uit die ik heb onthouden omdat ik er een inzicht door kreeg.
“Een groots verleden maakt nostalgie verleidelijk”.
Ik heb me altijd verbaasd over de nostalgische aard van de Italiaan. Het is een land waar vooral achterom gekeken lijkt te worden.
Geen innovatief land, maar een natie die het moet hebben van zijn verleden.
Opeens snapte ik dit beter.
Ik zit deze week in Lignano Sabbiadoro, een Italiaanse badplaats in de buurt van Venetië.
Het verleden wordt hier ook gekoesterd, maar dan op een on-Italiaanse manier.
Alles is namelijk ongebruikelijk goed onderhouden.
Wegdekken, gevels van gebouwen, parken, allemaal met Zwitserse precisie bijgehouden.
Het lijkt wel alsof hier constant een team schilders door het dorp trekt want nergens bladdert de verf.
Gisteren fietste ik over een plein omringd met oude betonnen hotels in jaren zeventig-stijl.
De architect had er destijds voor gekozen om de balkons te voorzien van betonnen hekjes bestaand uit hectagonale elementen.
En de gevel had hij versierd met gekleurde mini-tegeltjes in een mozaiek-patroon.
Het stikt in Italië van betonnen hotels uit de seventies, meestal ontsierd door betonrot en afbrokkelend pleisterwerk.
Maar de hotels op dit plein zien er allemaal uit alsof ze gisteren zijn opgeleverd. Er ontbreekt letterlijk geen enkel tegeltje uit de 50 jaar oude mozaieken.
Geen spoor van bruine betonrot bij de elegant versierde balkonnetjes.
Men is hier blijkbaar niet alleen nostalgisch, maar ook praktisch. Het verleden wordt niet alleen geëerd maar ook gesaneerd.
Ook in jouw verleden kun je veel elementen vinden die het waard zijn om te schilderen en te presenteren.
Die elementen uit het verleden vormen samen jouw persoonlijke storyline.
Een tijdlijn van verhalen die je kunt gebruiken om je klanten te beïnvloeden.
Van alle informatie die je kunt verstrekken aan je markt, worden verhalen het makkelijkst opgepikt, onthouden en doorverteld.
Een persoonlijke storyline op de plank hebben liggen, betekent dat je voor iedere situatie het juiste verhaaltje hebt om een klant te overtuigen, gerust te stellen en over de streep te trekken.
Niet alleen in sales, maar ook in kennisoverdracht. Als je tijd voor geld verkoopt. Als je gedragsverandering verkoopt.
Dan wil je invloed hebben op de resultaten van klanten. En verhalen gaan daarvoor zorgen.
Je persoonlijke storyline is een vorm van personality based copywriting die je leven verandert als je doorhebt hoe het werkt.
Daardoor gaan ze het eindelijk snappen. Daardoor gaan ze hun gedrag veranderen.
De persoonlijke storyline leg ik komende maand precies uit in een nieuwe Masterclass voor de Members van Het Lab.
Ze krijgen de formule voor het schrijven van een verhaal dat fascinatie oproept en waarmee je invloed hebt.
Je bedrijf verandert daardoor, want je klanten gaan opschuiven.
Ze schuiven op van geïnteresseerd, naar gefascineerd.
Een geïnteresseerde klant wil weten OF het werkt. Een gefascineerde klant wil weten HOE het werkt.
Als ze die psychologische drempel eenmaal over zijn, hou je ze gefascineerd met de verhalen die je opdiept uit je persoonlijke verleden.
De deadline om de Masterclass in handen te krijgen is aanstaande maandag om 17 uur, want dan stuurt mijn team hem naar de drukker.
Terwijl ik op dat moment volgens mijn planning langs de Palladio-villa’s bij Vicenza aan het fietsen ben.
De gouden sleutel waarmee je deze lucratieve copywriting-techniek ontgrendelt vind je op deze pagina: www.HetLab.online.
Aartjan van Erkel