Een kunstenaar uit Mexico heeft iets leuks bedacht voor de kinderen die langs de grens wonen tussen Amerika en Mexico.

Daar staat een roestig hek met stevige verticale spijlen.

Kinderen aan de Mexicaanse kant en aan de Amerikaanse kant van de grens konden tot nu toe alleen maar naar elkaar kijken.

Daar heeft de kunstenaar verandering in gebracht.

Hij monteerde 3 wippen die door het grenshek heen steken.

Daardoor kunnen de kinderen nu met elkaar spelen. Ook al zit er een landsgrens en een hoop politieke onwil tussen hen in.

Ik moest even slikken toen ik de beelden zag. Bemoedigend hoe mensen altijd weer een creatieve oplossing vinden voor lastige problemen.

Dat gebeurt ook op jouw website.

Zelfs al is je website nog zo lastig te gebruiken, als je bezoekers hem echt nodig hebben dan vinden ze meestal wel een manier om die offerte aan te vragen of die bestelling te doen.

Mensen zijn creatief en daardoor kun je zelfs met een onhandige website soms toch nog verkopen.

Maar er is 1 ding waar ze wel echt gek van worden. En waardoor ze gillend wegrennen.

En dat zijn onduidelijke teksten.

Het risico dat mensen je teksten onduidelijk vinden is het grootste als je iets complex of innovatiefs verkoopt.

Als je dan te technisch neuzelt of te wollig wauwelt, smijten ze de deur achter zich dicht. Dikke doei!

Het is een beetje iets Nederlands om dingen uitentreuren te willen uitleggen.

We zijn nogal gründlich daarin.

Maarrrr, daar bestaat een workaround voor.

Want je kunt met een paar woorden iets duidelijk maken dat anders hele lappen tekst zou vergen.

Zodat je klanten het direct snappen, en zo overtuigd raken dat ze al niet eens maar naar alternatieven hoeven te kijken.

Ook omdat ze op die andere websites in slaap geluld worden.

Die workaround geef ik komende maand aan de Members van Het Lab.

Met die formule ben je in staat om:

• Klanten iets ingewikkelds uit te leggen zonder jargon of technische woorden
• Je met een simpele truc te onderscheiden van je concurrenten, waardoor klanten direct een sterke voorkeur voor jouw bedrijf krijgen
• Een fout te voorkomen die zelfs de allergrootste bedrijven maken waardoor bosjes klanten geeuwend afhaken.
• Een listige vorm van copywriting zó uit je mouw te schudden, zelfs als je met een pistool op je hoofd nog geen zin zonder taalvaudten kunt schrijven.

Dit is de link om Member te worden voor het te laat is – maandag is de deadline:

www.schrijvenvoorinternet.nl/het-lab-membership

Laat je kassa maar rinkelen!

Aartjan van Erkel

PS

Ik ga morgen op vakantie en daardoor hoor je even wat minder van me. Maar ik heb voor tijdens mijn vakantie nog wel iets leuks voor je klaargezet: een Zomerdeal. Wait for it….

De Tour kwam gisteren over de Col du Galibier (2642 m).

Kijkend naar de live beelden herinnerde ik me een curieus voorval dat zich voordeed toen ik daar zelf ooit overheen fietste.

Op de top aangekomen bleek daar alleen een stoffige winderige parkeerplaats te zijn.

Dus mijn fietsmaat en ik wrongen onze bidons uit, trokken een jekkie aan, gaven elkaar een boks en begonnen met een HELL YEAH-gezicht aan de afdaling.

Ik was nog een jong ventje en voelde me een hele bink dat ik zojuist een van de hoogste cols uit de Tour had gedaan.

Als ik vroeger met mijn ouders op vakantie was in Frankrijk en we daalden een steile berg af met de auto maakte mijn vader altijd hetzelfde grapje:

“We donderen als een stéén naar beneden!”.

Op de fiets voel je die snelheid nog veel meer.

Terwijl ik naar beneden suisde over het asfaltweggetje raasde de wind om mijn oren, alle omgevingsgeluiden wegdrukkend.

Toen ik een bocht om reed, zag ik daar iets waardoor mijn zelfvoldane gevoel opeens een stuk minder werd.

Want voor mijn ogen gebeurde iets wat volgens mij eigenlijk niet kan en wat ik tot op de dag van vandaag niet kan bevatten.

Ik zag een fietser die bezig was met de beklimming.

Alleen was het geen normale fietser.

Het was een fietser met maar één been.

Rustig zwoegde hij tegen de Galibier op. Ik gaf hem verbijsterd een applausje en rolde verder, me afvragend hoe die gast uit één poot genoeg stoemp kon halen om boven te komen terwijl ik er twee nodig had gehad.

Wat een geweldenaar.

Hij had pech gehad in het leven maar had besloten om zijn hobby niet te laten verpesten.

Zijn leven was een stuk moeilijker geworden, maar hij had zich aangepast en het lukte hem gewoon.

Gelukkig zijn er ook dingen die je leven veel makkelijker maken.

Zoals Member worden van Het Lab. Dan krijg je elke maand een bewezen formule waarvan je zeker weet dat je er meer sales mee binnen kunt halen.

Komende maand krijg je een simpele formule om je website extra overtuigend te maken.

Het is een copywriting-truc die ik vaak toepas als ik een VIP-dag doe met een klant en persoonlijk de copywriting doe voor de belangrijkste pagina’s van hun website.

Je krijgt daarvoor de formule zodat je dat heel simpel ook zelf kunt doen. In een video leg ik uit hoe je daar klanten mee binnenhaalt.

De deadline is nog maar een paar ferme trappen van ons verwijderd, allez wacht niet langer! Dit is de link:

www.schrijvenvoorinternet.nl/het-lab-membership

Goed weekend,

Aartjan van Erkel

Zondag stond ik in een achtertuin in Zeist in de blakerende hitte.

Er was toen nog geen hittegolf hoor – de warmte kwam uit een goed opgestookte houtoven voor het bakken van pizza.

Als ik dichterbij kwam dan 1 meter van het stookgat om naar het vuur te kijken, dan droogden mijn oogbollen bijna uit. Goed knipperen.

We waren uitgenodigd door vrienden die net als ik van pizza bakken een hobby hebben gemaakt.

Een eigen houtoven in de tuin is het non plus ultra voor een amateur-pizzaiolo.

Zo’n oven kun je namelijk opstoken tot rond de 400 graden.

Onze elektrische oven in de keuken gaat maar tot 250 graden.

De baktijd van een pizza op de gloeiende stenen vloer van een houtoven is maar een paar minuten.

In een elektrische oven ligt mijn pizza er wel een kwartier in.

Met een biertje in de hand voerde ik nerdy gesprekken over pizzadeeg met de vrienden die ons hadden uitgenodigd.

Ik stond te kreunen van genot met mijn hoofd voor de halve cirkel van het helse stookgat toen ik een pizza binnen luttele seconden enorme bellen zag blazen door de verzengende hitte van de stenen vloer.

Chiara heeft al jaren zin in zo’n oven in de tuin, maar ik had 1 probleem met dat idee.

Het pizzadeeg zoals ik het heb leren maken tijdens een cursus in Italië, is blubberig zacht en bijna vloeibaar – het lijkt nog het meest op oliebollenbeslag.

Want hoe meer water je in het deeg weet te werken, hoe krokanter je pizza wordt.

Alleen: met zulk deeg is het onmogelijk om er zo’n metalen schep onder te schuiven om het deeg in de oven te jetsen.

Daar is het te vloeibaar voor en dat zou een knoeiboel worden.

Tijdens de demonstratie die ik zondag kreeg van onze vriend, begon ik opeens te zien hoe ik dat kunstje ook zou kunnen flikken.

Hij legde uit hoe hij het deeg maakt dat speciaal geschikt is voor de houtoven, en hij deed het bakken stap voor stap voor.

Eerst de oven opstoken, dan het vuur in een hoek schuiven, de bakvloer schoonbezemen en dan de pizza erin vleien.

Hij bakte die avond 10 verschillende soorten pizza en ik heb in tijden niet zo lekker gegeten.

Het was een mega-overtuigende demonstratie.

Ik moet nu natuurlijk ook zo’n oven hebben, dat snap je.

Een demonstratie geven is een extreem overtuigende manier om klanten te overtuigen om een investering te doen.

Ze hebben dat ook echt nodig, vooral als je iets complex of innovatiefs verkoopt.

Een demonstratie geven kan ook op je website. Want daar kun je namelijk met een paar woorden een micro-demonstratie geven die bijna net zo overtuigend is als een hele avond pizza’s bakken in een achtertuin.

Zo’n micro-demonstratie met een paar woorden kun je geven over iets fysieks dat je verkoopt zoals een houtoven, maar ook over veel abstractere diensten of trainingen.

Als je dit goed doet, zijn klanten meteen om. Zelfs als ze niet precies snappen hoe jouw product of dienst werkt.

Hoe je dit doet en waarom het klanten over de streep trekt, leg ik komende maand uit aan de Members van Het Lab.

Over een paar dagen stuur ik ze de formule om dit te kunnen doen.

Wil jij die ook krijgen, meld je dan op tijd aan als Member. Want als ik de formule eenmaal verstuurd heb, kun jij hem daarna niet meer krijgen.

Dit is de link, koekebakker: www.schrijvenvoorinternet.nl/het-lab-membership

Laat je kassa maar rinkelen!

Aartjan van Erkel

Gisteravond stapte ik met Chiara een restaurant binnen en direct waren we lost.

We stonden in een lege entreehal. Niemand te bekennen.

Links van ons was een glazen deur naar de eetzaal, maar die was uitgestorven. De stoelen stonden op de tafels en het licht was uit.

Rechts van ons was een dichte deur zonder opschrift.

Dat zou dan wel de ingang van het restaurant zijn? We trokken hem open en bleken in de keuken uit te komen. Een kok stond groenten te choppen en keek ons aan met een vragende blik.

De enige andere deur in de entreehal was op slot.

Zouden we hier nog wat te eten krijgen, vroeg mijn maag zich af.

Er was ook een trap naar boven. Die liepen we dan maar op, ook al stond er geen bordje ‘Restaurant’ of een pijl die ons de goede kant op wees.

Boven bleek godzijdank inderdaad het restaurant te zijn. Een kale ober met koude vissenogen bracht ons naar een tafel voor twee en vroeg of hij alvast wat te drinken kon inschenken.

Ik hou van een biertje maar niet van alle biertjes, dus vroeg ik om de drankenkaart.

“Die hebben we niet. We hebben gewoon de gangbare dingen.” Siste hij met een chagrijnig porem.

Nu had ik hem een beetje hangen met deze tent.

Eerst kon ik niet vinden waar ik wat kon knagen.

En nu moest ik in the blind een pilz gaan bestellen? Dacht het niet, vismans. Ik lust geen Brand en ik mot geen Heineken. Dus ik ga er niet op gokken.

We waren een paar minuten binnen en het voelde alsof wij hier al het werk moesten doen.

Ik bestelde dan maar spa rood. Na een KWARTIER verscheen er een fles spa BLAUW op tafel.

Rrrrrrrr.

Het is niet meer goedgekomen de rest van de avond. Toen we na 3 kwartier vroegen waar ons eten bleef, bleek er ‘een bonnetje te zijn kwijtgeraakt’.

Ik voelde me niet welkom in dit restaurant.

En hun verkoopproces haperde aan alle kanten.

Ik had het gevoel dat wij onze verwachtingen steeds moesten verlagen. In plaats dat zij hun best deden om ze te overtreffen.

Een goed verkoopproces voelt voor klanten als een warm badje. Niet als een ice bucket challenge.

Ook websites zijn vaak een koude douche voor klanten die binnenkomen.

En die hebben dan niet een versgestreken overhemd en glimmende schoenen aangetrokken, zoals ik gisteravond.

Ook al ging er van alles fout, ik ging nergens heen. Want ik had toch honger.

Website-bezoekers die bij binnenkomst meteen lost zijn? Poeffff, die peren hem meteen weer.

Online kom je daar echt niet mee weg.

Er is een manier om het klanten supermakkelijk te maken op je website.

Vooral als je wilt overtuigen om te investeren in iets dat nieuw is, complex of onbekend. Of alledrie tegelijk.

Wat dan heel fijn is voor klanten, dat zijn Gebruiksscenario’s.

De formule daarvoor krijg je komende maand als je Member bent van Het Lab.

Wat ik ze ga laten zien komende maand is:

• Hoe je klanten iets ingewikkelds uitlegt zonder uitleg.
• Een van de makkelijkste manieren om je te onderscheiden van je concurrenten, waardoor klanten per direct een sterke voorkeur voor jouw bedrijf krijgen.
  
• Hoe je een fout voorkomt die zelfs grote bedrijven maken waardoor hun klanten geeuwend afhaken.
• Een vorm van copywriting die je zo uit je mouw schudt, zelfs als je met een pistool op je hoofd geen zin zonder taalfouten kunt schrijven.

Dit is de link om Member te worden: https://www.schrijvenvoorinternet.nl/het-lab-membership

Een lekkere tropische week gewenst, spreek je morgen!

Aartjan van Erkel