Jaren geleden zat ik met Chiara in een vakantiehuisje in Normandië. Daar regent het net zo vaak als in Engeland.
Tijdens een avondregenbui pakten we een DVD uit de TV-kast. Het was de gevangenisfilm The Shawshank Redemption.
Tim Robbins speelt een bankier die twee keer levenslang uitzit voor de moord op zijn vrouw en haar lover, terwijl hij altijd volhoudt onschuldig te zijn.
Destijds was het een jonge gast maar inmiddels heeft hij wit haar, zag ik gisteren. Toen hij werd geinterviewd in de documentaire The Creative Brain, omdat hij workshops acteren en creatief schrijven blijkt te geven aan gevangenen in Californië.
Tim Robbins doet een rake uitspraak in de docu:
“Prisoners have made a mistake and therefore they are defined by that mistake for the rest of their lives. Prison reduces people to the worst thing they’ve done. As if they have nothing to offer us. That’s not true.”
Je ziet de boeven in oranje overalls helemaal opleven doordat ze een persoon in zichzelf ontdekken waarvan ze niet wisten dat hij bestond.
Hele schrijfblokken pennen ze vol. Ze komen compleet normaal en gevoelig over, alsof ze niet de hele jeugd van hun kinderen knetterstoned zijn geweest en met afgezaagde geweren pompbedienden aan flarden hebben geschoten.
Het blijkt dat de gevangenen die hebben deelgenomen aan creativiteits-workshops een 80% lagere kans hebben om na hun vrijlating weer op het slechte pad te raken.
Het kan zijn dat jij als ondernemer ook fouten hebt gemaakt of op je bek bent gegaan, En dat je daardoor nu denkt dat je gedoemd bent om elke keer op je smoel te blijven gaan als je het weer probeert.
Terwijl er een wereld voor je kan opengaan als iemand je de sleutel geeft, omdat je nu snapt hoe je het de volgende keer beter kan doen.
Zelfs als het iets is waar je weerstand tegen voelt.
Die weerstand kan 2 dingen betekenen. (1) Jij bent hier het type niet voor en je kunt beter andere dingen proberen.
Of die weerstand kan betekenen: (2) Je hebt jezelf er alleen maar van overtuigd dat je dit niet kan. Als je ontdekt hoe het moet, kan er een wereld voor je opengaan die anders voorgoed afgesloten zou zijn.
Een wereld die voor mij persoonlijk is opengegaan is het voeren van verkoopgesprekken.
Er zijn tijden geweest dat ik als ondernemer alles liever deed dan dat. Nog liever deed ik het goorste studentenbaantje dat ik ooit heb gehad (de plees schoonmaken in het wegrestaurant op grensovergang Hazeldonk) dan dat ik met een klant aan de telefoon zat om iets te verkopen.
Ook daar bleek gelukkig een formule voor te bestaan. Een structuur voor een verkoopgesprek waardoor klanten zich gezien voelen. Waardoor jij kunt ontspannen, omdat het niet nodig is jezelf te gedragen als een verkoper. Je hoeft alleen maar geïnteresseerde vragen te stellen.
Met die formule heb ik in de loop der jaren tonnen aan omzet gemaakt. Door datgene te doen waar ik ooit zo bang voor was dat ik nog liever gele rubber handschoenen en donkerblauw schoonmaakschort aandeed om onbeschrijfelijke shit op te ruimen in de dames-wc’s. Nu doe ik die gesprekken compleet ontspannen en leveren ze me 6.000 tot 8.000 euro per gesprek op.
Welke vragen je precies stelt en in welke volgorde, dat leg ik komende maand uit aan de Members van Het Lab. Want zij krijgen mijn formule om walvissen te vangen. De allergrootste vissen onder je klanten. Door met ze te bellen.
Ben je een boefje en nog steeds geen Member, dan is dit de bevrijdende link: www.schrijvenvoorinternet.nl/het-lab-membership
Een oranje weekend gewenst,
Aartjan van Erkel
