Geen droeftoeters, geen mutsen, geen klagers

Vorige week heb ik me aangemeld voor een training in Amerika. Dat kostte moeite, want ze hadden het aanmeldproces superirritant gemaakt.

Nou, dat het lastig is om je ergens aan te melden hebben we allemaal weleens meegemaakt. Niks bijzonders.

Technische problemen, een aanmeldformulier dat niet goed werkt. Stomme fout van zo’n bedrijf.

Maar dit was anders.

Dit Amerikaanse bedrijf maakte het niet per ongeluk moeilijk. Ze deden het EXPRES.

De eerste idiote hindernis die ze hadden opgeworpen was bij het aanvragen van informatie over die training.

Dat ging zo.

Ik ben geabonneerd op hun membership: maandelijks krijg ik een betaalde, papieren nieuwsbrief en nog wat andere publicaties. Daarvoor betaal ik graag 300 dollar per maand.

Want het is de nieuwsbrief van No B.S. Inner Circle, geschreven door Dan Kennedy.

Een van de meest legendarische copywriters ter wereld.

In de krantjes die hij me elke maand stuurt, zei hij een keer terloops iets over zijn jaarlijkse Dan Only seminar. Je las er zó overheen, het stond verborgen in een artikel.

Hij schreef dat hij in juni 2019 weer 3 dagen een training ging geven aan een kleine zaal en dit was het faxnummer om meer informatie te krijgen.

Het WAT? Het fáxnummer?

Glashard zei Dan dat ik een briefje moest faxen of ik alsjeblieft wat informatie kon krijgen over zijn seminar.

Een mega conversiekiller. Wie heeft er in godesnaam nog een fax?

Ik heb in de jaren negentig een fax gehad, waar van die thermo papierrollen in moesten.

Als ik aan mijn fax denk krijg ik weer herinneringen aan dial-up 44K4 internetmodems. Ik weet 100% zeker dat jij ook nog weet welk geluid die dingen maakten. Behalve als je een millennial bent.

Die ouwe fax is denk ik 10 jaar geleden tijdens een verhuizing naar de kringloop gegaan. Waar ze hem waarschijnlijk weggeflikkerd hebben.

Iedereen die het belachelijk vindt om te moeten faxen voor meer informatie, haakt af.

Ik heb aan Alice en Mira gevraagd of ze een briefje konden schrijven en een manier konden bedenken om dat per fax bij Dan te krijgen.

Want ik wilde per se naar dat seminar.

Een paar weken later – geen haast – kreeg ik een envelop in de bus. Daarin zat de aangevraagde sales letter van Dan over dit event.

Sales letters van Dan Kennedy zijn op zich al goud waard en ik lees ze altijd een paar keer. Want die man is de eindbaas onder de copywriters. Briljant.

Ook weer niks digitaals, een papieren sales letter. Met een aanmeldformulier.

Ik vulde het meteen in en hoe denk je dat ik het moest opsturen? Per fax.

Maar er stond toch zeker ook wel een postadres bij? Of een e-mailadres?

Noop. Een faxnummer.

Weer vallen er tientallen mensen af die niet weten hoe ze moeten faxen, of geen zin hebben om het uit te zoeken en hun middelvinger omhoog steken.

Het allermooiste detail vond ik op regel 2 van het formulier.

Daar moest ik direct onder mijn naam mijn eigen faxnummer invullen.

Essential for timely updates from Dan, stond erbij met grote letters.

Een fax opsturen is nog te doen, dat blijkt te kunnen met een appje op je telefoon. Flats, een foto maken van het document, faxnummer invullen van de ontvanger, versturen.

Maar een fax ONTVANGEN, wtf?! Daar moet je echt zo’n apparaat voor hebben. En een eigen faxnummer. Of een abonnement op een online fax-to-email service die meestal een vast bedrag per maand kosten.

Het seminar is pas over 7 maanden, dus dat kost me tientallen euro’s extra. Geen big deal want dat seminar kost een paar duizend euro, maar wel bloedirritant.

De ene conversiekiller na de andere dus. Dit kost Dan tientallen of honderden afhakende klanten.

Hij had waarschijnlijk een 3 keer zo grote zaal kunnen vullen als hij niet zo moeilijk deed.

Vloekend heb ik zitten regelen dat ik faxen kon ontvangen, want ik wil PER SE naar dat seminar.

Dan Kennedy is geen achterlijke fossiel die is blijven hangen in de nineties.

Al zou je dat trouwens wel zeggen als je ziet wat voor bril hij draagt (duikbrilformaat) en wat voor pakken (double breasted hobbezakken).

Ik heb hem al vaak zien spreken en elke keer lach ik me kapot om de kleurcombinaties die hij aanheeft en om zijn foute stropdassen en cowboylaarzen.

Niet hip-fout. Fout-fout. Dan is in de zestig, een knorrige Republikein and he doesn’t care.

Hij zit al 40 jaar in de seminarbusiness en hij weet precies wat hij doet. Al die hindernissen zijn een selectie.

Hij wil in die zaal in juni straks alleen maar hardcore people. Geen droeftoeters, geen mutsen, geen klagers.

Op het aanmeldformulier staat: Registration by this form is final. Wat nou niet goed, geld terug?

Ik wéét nu dat straks in die zaal alleen maar echte fans zitten. Mensen die daar per se willen zijn, no matter what.

Wat denk je dat zo’n aanmeldproces doet voor de sfeer in die zaal? Met de kwaliteit van de vragen die gesteld worden? Met de gesprekken in de pauze?

Een meesterlijke demonstratie van Dan Kennedy dat je extreem aantrekkelijk wordt voor klanten als je stopt met pleasen.

Tot morgen,

Aartjan

PS

Morgenochtend geef ik de online training Snel Scoren: 8 idioot simpele manieren om van bezoekers klanten te maken. Meld je hier gratis aan als je dat nog niet had gedaan: https://attendee.gotowebinar.com/register/6987316524952360961