Relaxt verkopen voor introverten

Met een saggerijnig gezicht grijpt hij naar zijn achterste. Uit de kontzak van zijn oranje broek komt een gebruikt boterhamzakje. Met kruimels van een ciabatta met mozzarella.

‘Hier, kun je de poep opruimen.’

We staan in het bos en ik kijk hem aan. Zojuist heeft saggerijn gezien dat Lola een drol draaide naast het bospad.

Daarna had ik er met mijn schoen een berg bladeren, zand en beukenootjes overheen geschoven.

Dat had oranjebroek ook gezien. En toch probeerde hij me op mijn nummer te zetten door zijn zakkie aan te reiken.

Mijn mond ging even open en dicht zonder geluid. Ik was niet voorbereid op een aanvalletje van burgermansfatsoen.

Want als ik in het bos wandel ben ik in mezelf gekeerd. Met mijn hondje een rondje. Naar de vogels luisteren.

Daardoor kan het even duren voordat ik iets terugzeg als iemand me out of the blue aanspreekt. Het schijnt typisch introvert gedrag te zijn.

Hallo zeggen lukt nog wel, maar als iemand een praatje aanknoopt dan moet ik knarsend omschakelen van introspectieve staat naar normaal sociaal gedrag.

Terwijl oranjebroek al is doorgelopen, hakkel ik dat we hallo hier wel in een groot bos zijn niemand krijgt poep aan zijn schoen hoor als ik er een hoop bladeren overheen gooi.

Zijn vrouw loopt naast hem en aan de stand van haar schouders zie ik dat ze zich een beetje geneert.

Hij vond het tóch vies, blafte hij tijdens het doorlopen.

Dit gesprekje is een maand geleden en ik heb er regelmatig aan teruggedacht tijdens het hond uitlaten.

Terwijl ik erover nadacht wat ik eigenlijk had willen zeggen. Gisterenmiddag wist ik het opeens.

“Waarom wil je mij een zakje geven? Wist je dat dit een losloopgebied is? Er is hier geen opruimplicht. En tóch heb ik die drol opgeruimd door hem te begraven. Want ik vind hondenstront óók vies!”

Ik heb er dus een maand voor nodig gehad om precies te weten wat ik had moeten zeggen.

Ook typisch introvert gedrag. Bedenktijd nodig hebben.

Misschien herken je iets, of misschien had jij ter plekke direct geweten wat je tegen die kakker had moeten zeggen om hem terug te dissen. In dat geval: good for you.

Niet ad rem zijn is in het bos een handicapje. En het is ook aan de telefoon met klanten niet handig.

Vooral als je iets van ze moet. Jarenlang heb ik daarom telefoonangst gehad. Vooral voor telefonische verkoop.

Mijn leven veranderde toen ik een formule ontdekte waarmee je verkoopgesprekken een vaste opbouw krijgen.

Door die formule hoefde ik als introvert niet meer te improviseren.

Ad rem zijn was niet meer nodig. Want ik wist precies wat er ging komen.

Ik had het gesprek onder controle en het verliep zoals ik wilde.

Dat was niet alleen heel duidelijk voor mijn klanten. Het verhoogde ook de kwaliteit van de gesprekken.

Want in het belscript zitten vragen waarmee ik echt connect met mijn klant. Van ondernemer tot ondernemer.

Perfecte vragen, waardoor je een bijzonder gesprek hebt. Je klanten ook. Terwijl ze donders goed weten dat het een verkoopgesprek is.

Zonder small talk (haat ik).

Ideaal voor introverten die bedenktijd nodig hebben als ze moeten improviseren. Want improviseren hoeft niet meer.

En ideaal voor extraverten die ook graag willen weten hoe ze meer sales uit hun gesprekken kunnen halen. Mijn verkooppercentage ligt rond de 70% voor de verkoop van mijn hoogst geprijsde trainingen en 1 op 1 dagen.

Het letterlijke script dat ik gebruik, geef ik komende maand aan de Members van Het Lab. Wil jij het script ook in handen krijgen en ben je nog geen Member, wandel dan naar deze pagina: https://www.schrijvenvoorinternet.nl/het-lab-membership en laat je kassa maar rinkelen.

Aartjan van Erkel