De hut stond vol met rook

Het stond gisteren blauw van de rook toen we aan het filmen waren.

In het Airbnb-huisje dat ik gehuurd had voor het opnemen van leuke contentvideo’s zit een woonkeuken met een open haard.

Het is een eeuwenoud pandje – volgens mij uit 1748 – en die haard had volgens mij sinds de achttiende eeuw geen schoorsteenveger meer gezien.

Maar dat weet je natuurlijk niet als je een flink vuur aansteekt. Wat ik deed.

Want het staat zo leuk op de video. Zo’n knisperend vuur op de achtergrond terwijl je een verhaal aan het vertellen bent.

Mijn verhaal ging ook nog over het schrijven van een boek. Nou, toepasselijk toch? Haardvuurtje erbij, niks meer aan doen.

We hadden als props een paar stapels boeken op de keukentafel gelegd, ik was achter die tafel gaan zitten en ik zat klaar om een paar video’s op te nemen.

Toen rook ik iets.

Ik keek opzij en zag een paar rookslierten uit de haard kringelen die de keuken in kwamen.

Op dat moment lachten we er nog om.

Hahaha, die schoorsteen mag wel weer eens geveegd worden.

Ted gaf het handsignaal dat betekent dat de camera loopt.

Ik praatte een video vol waarin ik een tip gaf om snel een goed onderwerp voor je boek te vinden.

Toen keek ik weer opzij.

Het kringelde nu niet meer, want het vuur was opgelaaid. Er bulkte nu een rookwolk die keuken in.

Ted begon achter de camera een beetje zorgelijk te kijken.

We zetten de ramen in de keuken even open en ik zag hoe hele wolken rook naar buiten sloegen.

Het zag eruit alsof het huis in brand stond.

Snel gooide ik de ramen weer dicht en ging klaarzitten voor de volgende video.

Het luchten had weinig geholpen want de hut stond meteen weer vol met rook.

Die duurde een minuut of twee maar al na een halve minuut begon de rook op mijn ogen te slaan.

Ik voelde een hoestbui opkomen.

Met half dichtgeknepen ogen en een rauwe strot maakte ik de video af en toen rende ik naar de kraan. Snel goot ik een klets water over de walmende houtblokken heen.

Ik heb een schorre stem en tranende ogen in dat filmpje.

Als je perfectionistisch bent, neem je zo’n video dan nog een keer op en dan zonder open haard.

Maar we zijn meteen doorgegaan met het volgende filmpje. Nadat we eerst alle ramen uit 1748 tegen elkaar open hadden gezet.

We roken als twee gerookte makrelen toen we ’s avonds de voordeur uit stapten en naar de auto liepen.

Bij het opnemen van video ben ik absoluut niet perfectionistisch.

We hebben iets van 20 filmpjes opgenomen gisteren, en de meeste stonden er in één take op.

Niet dat ik me nooit verspreek of nooit een foutje maak.

Maar die missertjes laat ik er gewoon in zitten.

En doorrrrr.

In jouw marketing hoef je ook niet te streven naar perfectie.

Want in normale gesprekken met klanten begin je ook niet overnieuw met een zin als je toevallig een verspreking maakt of even staat te hakkelen.

Dus waarom op video dan wel?

Je klanten doen graag zaken met mensen die een beetje normaal doen.

Niet met een perfecte Barbie of met een postcode-gladjakker a la Winston Gerschtanowitz.

Praat dus gewoon door als je een foutje maakt of als je hond een blafje doet – geeft jou de kans om de hond even voor te stellen aan de kijkers. Veel mensen vinden honden fantastisch.

Wil je wat tips hoe je een natuurlijke video opneemt die mensen leuk vinden om naar te kijken, of hoe je een blogartikel schrijft waardoor mensen aan je lippen hangen?

Lees dan de eerste hoofdstukken van mijn boek MAAK ZE GEK! Daarin geef ik tips over storytelling.

Ben je weer veel te laat met kerstcadeautjes kopen, dan ben je vandaag nog net op tijd als je er een paar onder kerstboom wilt leggen.

Bestel ‘m op https://maakzegek.nl/.

Goed weekend!

Aartjan