Maak jij deze Italiaanse sales-blunder?

Op een zaterdag aan het eind van de zomervakantie reden we met de auto door Noord-Italië. Ik was met Chiara en de kinderen op terugreis naar huis na 3 weken vakantie.

We waren eerst twee weken aan het strand geweest in Ligurië. Daarna hadden we een huttentocht van een week gelopen in de Italiaanse Alpen.

Onderweg naar huis reden we de provincie Valpollicella in. Van die naam alleen al kreeg ik dorst.

Want: de Amarone wordt hier gemaakt. Een van de beste wijnen van Italië. Een volle, zware, beetje fruitige rode. Een van mijn favoriete wijnen.

Echt zo een die je moet uitschenken in van die serieuze wijnglazen. Die vissenkommen op een stokje, weet je wel?

Enniewees, rijdend door de Valpollicella-streek zagen we allemaal bordjes langs de weg met daarop: Cantina.

Oftewel: wijnboeren die verkopen aan particulieren.

Chiara en ik keken elkaar aan, en na een paar van die bordjes moest er natuurlijk even gestopt worden. We hadden nog meer dan genoeg plek in de kofferbak voor een paar doosjes wijn. (Niet).

We liepen een wijnproefcafé in, van een cooperatie die een stuk of 10 verschillende wijnen maakt. We kozen 2 rode, 2 witte en een prosecco uit om te proeven.

Ze hadden geen Amarone helaas, maar wel een Teroldego – ook een bek vol rood fruit. Lekkor!

We vroegen de dame achter de bar of de wijnen ook internationaal verstuurd konden worden, gezien de krapte in onze kofferbak.

Dat was geen probleem. Bij een bestelling van minimaal 12 flessen deden ze dat zelfs gratis.

Nou, je begrijpt dat we er snel uit waren. Doet u maar 6 van die witte en 6 van die lekker rode en ook nog 3 flessen prosecco. Kunnen we pinnen?

En toen gebeurde er iets verbijsterends.

De dame achter de bar vertelde ons dat we alleen online konden bestellen als we de wijn thuisgestuurd wilden krijgen.

Ongelovig vroeg ik: maar we zijn nu hier. Als ik onze naam en adres op een papiertje schrijf en jou geld geef, dan neem ik aan dat we eruit zijn?

Maar nee hoor, vrolijk vertelde de ‘verkoopster’ ons dat we toch echt even online moesten gaan als we eenmaal thuis waren, het bestelformuliertje moesten invullen en afrekenen. Dan zou alles goed komen.

Het is nu 5 weken later en denk je dat we online die wijn hebben besteld? Neen, het is er niet van gekomen. Ik weet ook niet eens meer welke website het ook alweer is.

Verkoopkillers zoals deze domme procedure van een wijnboer komen in veel bedrijven voor.

Waar zit in jouw bedrijf of in jouw verkoopproces zo’n moment waarop klanten afhaken doordat jij iets stoms doet, of iets vergeten bent?

Wanneer was de laatste keer dat jij in jouw bedrijf hebt gemysteryshopt om te ervaren hoe het is voor een klant om zaken met je te doen?

Wanneer heb je voor het laatst een klant gevraagd hoe het was om online te reserveren, bestellen of een offerte aan te vragen? En hoeveel aandacht ze hebben gekregen daarna?

Wil je een boost geven aan jouw verkoop, download dan mijn e-book met 29 online verkooptechnieken.

Veel succes!